ilçilik il‧çi‧lik

[i:lçilik]

Gepleşik dili Il arasynda bolýan, köpçülik.

  • Bu ilçilik, munuň içinde her haýsy bar. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem ilçilik - ilçiligi.


Duş gelýän formalary
  • ilçilige
  • ilçiligini
  • ilçilikde
  • ilçilikden
  • ilçilikdi
  • ilçilikdir