çalmar çal‧mar

Çopanlaryň daşyna agaç, çöp aýlap oturan düşelgesi.

  • Biri ýük maşynyň ýükün düşürýär, çoluk çalmarynda çörek bişirýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • çalmara
  • çalmarda
  • çalmardan
  • çalmary
  • çalmaryn
  • çalmaryna
  • çalmarynda
  • çalmaryň