öwrüm öw‧rüm

  1. Bir zadyň daşyndaky aýlaw.

    • Sagat dili soňky öwrümine başlaýar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Ýoluň gyşaryp başga ugra gidýän ýeri, egrelip gidýän ýeri, burç.

    • Biziň ýolumyz köçäniň öwrümindäki bagjagazyň üstünden düşdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  3. Uzynlygyň zolagyň egrelýän ýeri.

içi öwrümli

Mekir.

öwrüm bermek

seret öwrüm etmek öwrüm etmek

  • Atbaşçylar bilgeşle öwrüm berip Halnazaryň hatarynyň üstaşyry dönüm etdiler, onuň hatyryny tozana gardylar. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

öwrüm etmek

Aýlanyp gelmek, aýlanmak.

  • Çagalar fontanyň töwereginden öwrüm etdiler. («Mydam Taýýar» gazeti)


Duş gelýän formalary
  • öwrümde
  • öwrümden
  • öwrümdäki
  • öwrüme
  • öwrümi
  • öwrümimizde
  • öwrüminde
  • öwrümindäki
  • öwrümine
  • öwrümini
  • öwrümiň
  • öwrümler
  • öwrümlerde
  • öwrümlerdäki
  • öwrümleri
  • öwrümleridir
  • öwrümlerinden
  • öwrümlerine
  • öwrümlerini
  • öwrümleriniň
  • öwrümleriň
  • öwrümleýin
  • öwrümli
  • öwrümlimikä
  • öwrümliniň
  • öwrümsiz