elden-ele geçmek

  1. Biriniň eýeçiliginden ikinji bir eýeçiligine, ygtyýaryna, garamagyna geçip, çalşyp durmak.

    • Käbir punktlar bir günüň içinde elden-ele geçýärler. Şol ýerde gazaply söweş barýardy, şäher elden-ele geçýärdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Bir adamdan ikinji bir adama geçmek, ýaýramak, elden düşmezlik.

    • Ol elden-ele geçip, daş ýüzüniň nagyşlary ýitip giden kitaby eline aldy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

    • Ullakan çilim elden-ele geçýär. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

    • Ol kagyzlar bu wagtlar elden-ele geçip ýörendir. (B. Seýtäkow, Döwürdeşler)

Degişli sözi