uçurym u‧çu‧rym

  1. Ganatyny, ýelegini oňat ýetiren, uçmaklyga ýetişen (çaga guş hakda).

    • Eýýäm uçurym bolupdyr, men muňa näme çäre etsemkäm. («Pioner» žurnaly)

    • Ýüregim uçurym bolmadyk guşjagaz ýaly towusýar. («Güneşli Türkmenistan»)

    • Uçurym bolup, ganatly bekäpdir. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Geografiýa seret uçut

    • Ony bir gün uçurym gaýadan taýdyrar. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

uçurym bolmak

Belli bir derejä ýetmek, kämilleşmek.


Duş gelýän formalary
  • uçuryma
  • uçurymlar
  • uçurymlara
  • uçurymlary
  • uçurymlaryna
  • uçurymlaryndan
  • uçurymlaryny
  • uçurymlarynyň
  • uçurymlaryň
  • uçurymly
  • uçurymy