[keýpiho:nlyk]
Öz isleglilik, meýletinlik.
Ol mundan öňki gorkusyndan edýän işlerini indi keýpihonlykdan etdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.
Meselem keýpihonlyk - keýpihonlygy.