[keýpiho:n]
Meýletinlik bilen, öz islegine görä, öz islegi bilen, keýpine.
Soňra birden başyn galdyrdy gülüp, Gepledi keýpihon, heýjana gelip. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Oba keýpihon işe gaýtdym. (N. Jumaýew, Ak derek)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.