hora ho‧ra

[ho:ra]

Suwy süýjemedik, bişmedik, gök, turşy (Esasan üzüm hakda).

  • Agaç başynda hora, Bilmedim düşdüm hora, Atam-enem biçäre, Satdy meni ýat ýere. («Türkmen halk şahyrana döredijiligi»)

  • Hora üzüm.


Duş gelýän formalary
  • horalyk
  • horam
  • horama
  • horany
  • horasynyň