hil hil

[hi:l]

  1. Birini ýa-da bir zady biri-birinden tapawutlandyrýan düýpli alamat, sypat.

  2. Biriniň ýa-da bir zadyň hakyky bolmaly ýagdaýyna laýyklykdaky derejesi, boluş ýagdaýy.

    • Çeper dokalypdyr, oňatdyr hili, Sungat ussatlarny gördük sergide. (Ata Salyh, Saýlanan eserler)

    • Olaryň terjime edilişiniň hili-de barha oňatlaşýar. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  3. Ýaly, kimin, üýtgeşik.

    • Şu hili şatlykly oý gelipdir başa. (R. Seýidow, Bagtlylar)


Duş gelýän formalary
  • hilde
  • hilden
  • hildi
  • hildir
  • hildäki
  • hile
  • hiledi
  • hiledir
  • hilem
  • hili
  • hili-de
  • hilidir
  • hilinde
  • hilinden
  • hilindendi
  • hilindendir
  • hiline
  • hilini
  • hilini-de
  • hiliniň
  • hiliň
  • hiliňiň
  • hiller
  • hillerde
  • hillere
  • hilleri
  • hilleri-de
  • hillerinden
  • hillerine
  • hillerini
  • hilleriniň
  • hilleriň
  • hilleýin
  • hilli
  • hillidir
  • hillidirler
  • hilligi
  • hillileri
  • hilliligi
  • hilliligine
  • hilliligini
  • hilliliginiň
  • hilliligiň
  • hillilik
  • hillisidir
  • hilliň
  • hilsiz