durguşmak dur‧guş‧mak işlik

  1. Ençeme wagt durup arassalanmak, durup durlanmak.

    • Bossan owadan, golçadan durguşan şeraby gülli käsä guýup, hormat bilen hödürledi. (Aýbek, Nowaýy)

  2. Ýaşyň bir çene barmak, gartaşmak.


Duş gelýän formalary
  • durguşan