düzüm-düzüm dü‧züm-dü‧züm

Birnäçe düzümden ybarat bolan, hatar-hatar bolup düzülen, setirlenen.

  • Düzüm-düzüm gozalar gowaçalaryň şahalaryny aşak, egipdirler. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)