biçäre bi‧çä‧re

[bi:çäre]

  1. Biriniň kömegine mätäç, agyr ýagdaýdan çykmaga alaç tapmaýan, çäresiz, alaçsyz.

    • Iliňden gitseň awara, Şonda bolar sen biçäre. («Türkmen halk şahyrana döredijiligi»)

  2. Görgüli, betbagt, pahyr.

    • Gözi ýaşly biçäre, Täk bir özi otyrdy. (Şekspir, Otello)

    • Ol biçäre kempiriň günäsi näme? (B. Pürliýew, Ilkinji gün)

    • Wah, men biçäre oňa razy-la! («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • biçäre-de
  • biçärede
  • biçärediklerini
  • biçäreler
  • biçärelere
  • biçäreleri
  • biçäreligime
  • biçäreliginden
  • biçäreligini
  • biçärelik
  • biçärelikden
  • biçäresini
  • biçärä
  • biçäränem
  • biçäräni
  • biçäräniň
  • biçäräň