biçeme bi‧çe‧me

[bi:çeme]

  1. Çemesi bolmadyk, çemesiz, tagaşyksyz.

  2. Örän artyk, çaksyz.

    • Sazy biçeme gowy çalýan ekeniň. («Görogly» eposy)

biçeme däl

Mümkin, ähtimal, belki.

  • Bahar Hoşgeldä durmuşa çykaýsa-da biçeme däl! (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)