tukat tu‧kat

[tuka:t]

  1. Gaýgyly, gamly, keýpsiz, gamgyn.

    • Bu gün okuwdan soň öýe gelende, ol örän tukatdy. («Pioner» žurnaly)

    • Men hiç wagt tukat bolmaryn, munuň gepe çelepliginden, dilewarlygyndan hem öwrenerin. (Myraly)

    • Men geçmişimden gürlesem, tukat bolarsyň. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

  2. Agyr, kyn.

    • Garaňky, tukat durmuş bir eýýäm uzak geçmişe gitdi. («Pioner» žurnaly)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem tukat - tukady.


Duş gelýän formalary
  • tukatdan
  • tukatdy
  • tukatdylar
  • tukatdyr
  • tukatlyga
  • tukatlygam
  • tukatlygy
  • tukatlygymyň
  • tukatlygyna
  • tukatlygyndan
  • tukatlygyny
  • tukatlygynyň
  • tukatlygynyňam
  • tukatlygyň
  • tukatlyk
  • tukatlykda
  • tukatlykdan
  • tukatlylyk
  • tukatmyş