zyba zy‧ba

[zy:ba]

Owadan, görmegeý, gelşikli, gözel.

  • Aýna ak zyba barmaklary bilen pişegiň sapyndan penjeläpdir-de ýanlygy ýygy-ýygydan güžžüldeýär. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Belli sen gyzlar içinde owadan Zyba gözel. (Ata Salyh, Saýlanan eserler)


Duş gelýän formalary
  • zyba-da
  • zybany
  • zybanyň