[zo:rly]
Örän güýçli (tagam hakda).
Zorlusyndan içipdir içe bilenini! (M. Gorkiý, Ene)
Duzy artyk düşen, duzly.
Naharyňyz gaty zorly bolupdyr.
Soňuna çekimsiz ses bilen başlanýan goşulma ýa-da söz goşulyp, ikinji bogundaky dar y çekimlisi gysga aýdylsa, onda ol dodaklandyrylyp u ýazylýar.
Meselem zorly - zorluda, zorlular, zorlusy.