zorluk zor‧luk

[zo:rluk]

  1. Adama edilýän sütem, jebir-jepa, güzap.

    • Ene-gyz titreşip, çykdyk şo gije. Jogap berip bilmän zorluga-güýje. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  2. Zory barlyk, güýçlülik, kuwwatlylyk.

    • Onuň bizden zorlugy mälim boldy.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem zorluk - zorlugy.

zorluk etmek

Sütem etmek, jebir bermek, zorlamak.


Duş gelýän formalary
  • zorluga
  • zorlugam
  • zorlugy
  • zorlugyn
  • zorlugyna
  • zorlugynyň
  • zorlugyň
  • zorlukda
  • zorlukdan
  • zorlukdanam
  • zorluklar
  • zorluklara
  • zorluklardan
  • zorluklary
  • zorluklaryna
  • zorluklaryny
  • zorluklaryň
  • zorlukly
  • zorluksyz