zeýrenç zeý‧renç at

Bir zatdan dilgir bolup, söz bilen bildirilýän nägilelik, käýinmeklik.

  • Zeýrenç ep-esli wagta çekeninden soň, Artyk bilen Aşyryň arasynda ýuwaşja pyşyrdy dowam etdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem zeýrenç - zeýrenji.


Duş gelýän formalary
  • zeýrenji
  • zeýrenjini
  • zeýrenjiniň
  • zeýrenjiň
  • zeýrençden
  • zeýrençlerem
  • zeýrençleri
  • zeýrençlerini
  • zeýrençli