[za:mu:n]
Bir adamynyň eden etmişini gaýtalamajagyna güwä geçip, onuň ähli jogapkärçiligini öz üstüňe almaklyk, kepil.
Şaýatlyk, güwälik.
Şol dänäni daýhana paýlasaň, indiki ýyla çenli ölmen çykjagyna men zamun! (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)
Kepil bolup azat etmek.
Tussagy zamunyna almak.