[y:klym]
Älem, jahan, dünýä, il.
Ol bütin yklyma özüni tanatdy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)
Uçup özi ýasan samolýot bilen, Gündizler yklymdan-yklyma gidýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Hemme tarapy ýa-da hemme tarapy diýen ýaly deňizler, okeanlar (ummanlar) bilen gurşalan örän uly gury ýer giňişligi; materik.
Gadym zamanlarda Gündogar ýurtlarynyň ýaşalýan ýerleriniň şertlibölegi.
Yklym perizady sen, Gamgyn köňlüm şady sen, Sen biryşkyň ody sen, Men pakyr perwanasy (Zelili)
seret ýedi
Gülden ýasapdyrlar bir älemgoşar, Ýedi yklyma onuň ýalkymy düşer. (A. Haýydow, Ýigitlik Çagy)