[u:ky]
Belli bir wagt aralygynda aňyň işlemän rahatlyk halda bolup geçýän fiziologik ýagdaýy.
Jommy süýji ukuda hor çekip ýatan eken. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Şol gije şu hyýal bilen gözüme uky gelmedi. (N. Saryhanow, Saýlanan eserler)
Soňuna çekimsiz ses bilen başlanýan goşulma ýa-da söz goşulyp, ikinji bogundaky dar y çekimlisi gysga aýdylsa, onda ol dodaklandyrylyp u ýazylýar.
Meselem uky - ukuda, ukular, ukusy.
Süýji uklap ýatmak, uklamak.
Ol şagallaryň uwlaşýan seslerine gulak asýardy, iň soňunda uka gidýärdi. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)
Uklamaly wagtynda uklatman saklamak, ýatyrmazlyk.
Öz-özüňden dowul tapyp, birnäçe adamyny ýedi gije ukudan goýupsyň. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Ýatasyň gelse-de uklap bilmezlik, ukusy tutmaýan hala gelmek.
Sapargülüň ukusy gaçdy. (B. Seýtäkow, Saýlanan eserler)
Uklasyň, ýatasyň gelmek.
Ukym tutup, gözüm ýumulyp gelýär, irkiljek men, alyp durma ýanymy. (Nury Annagylyç, Goşgular)
Rahat ýatyp dynjyňy almak, uklamak islegini kanagatlandyrmak.
Men pugta ukymy aldym.