tutluşmak tut‧luş‧mak işlik

  1. Göreşmek üçin biri-biriňi oňaýly tutmak, biri-biriň bilen garpyşmak.

    • Hatda itler bilen möjegiň tutluşan ýerleri hem bildirip durdy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Pälwanlar biri-biri bilen tutluşýarlar. («Mydam taýýar» gazeti)

  2. Göçme manyda Jedelli dawalaşmak, salyşmak.


Duş gelýän formalary
  • tutluşan
  • tutluşandan
  • tutluşany
  • tutluşardan
  • tutluşdylar
  • tutluşmaga
  • tutluşmagyma
  • tutluşmak
  • tutluşmaklyk
  • tutluşmasynyň
  • tutluşyp
  • tutluşypdyrlar
  • tutluşýan
  • tutluşýarlar