tutawaç tu‧ta‧waç

[tutawa:ç]

Bir guralyň el bilen tutulýan ýeri, tutguç.

  • Elliniň gabsanyň petleli taýyndan tutawaç gözläp, işik açjak bolup urnuşyny hasaba almasak, ol işikden kynçylyk görmän daş çykdy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  • Tutawajy bir gapdala aýlanda, turba galyp, beýläk aýlasaň ol aşak düşýärdi. («Pioner» žurnaly)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem tutawaç - tutawajy.


Duş gelýän formalary
  • tutawaja
  • tutawajy
  • tutawajyna
  • tutawajynda
  • tutawajyndan
  • tutawajyny
  • tutawajyň
  • tutawaçda
  • tutawaçdaky
  • tutawaçdan
  • tutawaçlar
  • tutawaçlary
  • tutawaçlaryny
  • tutawaçlarynyň
  • tutawaçlaryň
  • tutawaçly