serenjam se‧ren‧jam at

[serenja:m]

Gerekli enjam.

  • Iým berilýän serenjamlar, höwürtgeler gurulýar. (N. A. Iwanow, Guşçulyk maldarçylygyň iň möhüm pudaklaryndan biridir)

  • Urşujylaryň hemmesi berk taýýarlykly, hemme serenjamlar bilen üpjündi. (B. Kerbabaýew, Duşuşyk)

serenjam bermek

Tertip-düzgüne salmak.

  • Hatyja şol wagt howlyna süpürişdirip, serenjam berip ýördi. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)


Duş gelýän formalary
  • serenjamlar
  • serenjamly
  • serenjamlyk
  • serenjamlylyk
  • serenjamyn