seplenmek sep‧len‧mek işlik

  1. Birikdirilip erkidilmek, birleşdirilmek.

    • Täze turba seplenip rotoryň ýaňadandan aswda aýlanyp başlanyna gözi ilenden ol oňa buýruk berdi. («Sowet Türkmenistany» gazeti)

  2. Utgaşdyrylyp goşulmak, utgaşdyrylmak.


Duş gelýän formalary
  • seplenen
  • seplenip
  • seplenme
  • seplenmedik
  • seplenmek
  • seplenmän
  • seplenýän
  • seplenýär