saplanmak sap‧lan‧mak 1 işlik

  1. Sap edilmek.

  2. Sap oturdylmak.

    • Piller saplanyp gutardy.

saplanmak sap‧lan‧mak 2 işlik

[sa:planmak]

  1. Gaýry goşantlardan arassalanmak, tämizlenmek.

    • Totdan saplanan ýiti gün lowurdady, ýanyp duran ýalyn ýalyhowur saçdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  2. Tamam bolmak, sarp bolmak, tükenmek.

    • Bir öňe saýlanandan soň bolsa, ol tä pagta saplanynça yzyndan ýetdirmedi. (G. Gurbansähedow, Ýürek daş däl)

  3. Halas bolmak, dynmak.

    • Näme em etjekkäk -- diýip, könäniň galyndysyndan heniz saplanmadyk Ogulýar eje pikire çümýärdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • saplanan
  • saplanandan
  • saplanandygyny
  • saplanansoň
  • saplananyndan
  • saplanardan
  • saplandy
  • saplandygyny
  • saplanjagy
  • saplanjagyna
  • saplanjak
  • saplanjakdy
  • saplanjakdygy
  • saplanma
  • saplanmadyk
  • saplanmaga
  • saplanmagy
  • saplanmagyna
  • saplanmagynda
  • saplanmagyndan
  • saplanmagyny
  • saplanmagynyň
  • saplanmagyň
  • saplanmak
  • saplanmakda
  • saplanmaklygyna
  • saplanmaly
  • saplanmandy
  • saplanmazyndan
  • saplansa
  • saplanyp
  • saplanypdy
  • saplanypdyr
  • saplanýan
  • saplanýança
  • saplanýar
  • saplanýarlar