sakyrdaşmak sa‧kyr‧daş‧mak işlik

  1. Bilelikde irginsiz gürlemek, gepleşip oturmak.

    • Umsagülüň Halnazary agzamagyndan belli-beter hem onuň bilen uzak gün sakyrdaşmagyndan sawçylyga gelenini aňlady. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Biz ýörüşlere gatnaşan her bir adamyň bilýän bir meňzeş harby gürrüňlerini ara atyp uzat wagt sakyrdaşyp oturdyk. (L. N. Tolstoý, Saýlanan eserler)

  2. Bolgusyz gürrüň edişip oturmak, ýaňraşmak.

    • Ol bular bilen kän sakyrdaşman, jübüsinden şakyrdap duran onlujagy çykardy. («Sowet Türkmenistany» gazeti)


Duş gelýän formalary
  • sakyrdaşdylar
  • sakyrdaşmagyndan
  • sakyrdaşman
  • sakyrdaşyp