Biriniň bir zada çydam etmäge bolan ukyby, takat, karar, howlukmazlyk, gyssanmazlyk.
Her işde söýgülim, gerekdir sabyr. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)
Sabyr düýbi-sap altyn. (nakyl)
Soňuna çekimli sese başlanýan goşulma goşulanda, ikinji bogundaky dar y çekimlisi düşürilip ýazylýar.
Meselem sabyr - sabry.
Bir zada garaşmakdan hasyl bolmak, takatdan düşmek, bikarar bolmak.
Ýene birnäçe aý geçdi, Jemalyň has sabry gaçdy. (Çary Aşyr, Ýaş kilwanyň ýalňyşy)
Sabyrly bolmak, sabyrlylyk etmek, takat etmek.
Bir zada garaşmak.
Sabyr et, oglum, howlukma! («Görogly» eposy)
Sabyrly bolmak, takat etmek.
Biz biraz sabyr etjek, belki has amatlyrak aw duşar. (B. Kerbabaýew, Nebitdag)
Sabyrsyzlyk bilen howlukmak, sabyrsyzlyk etmek, bisabyr bolmak.