[sa:byn]
Kir ýuwmak, ýuwunmak üçin ulanylýan ýag we aşgardan taýýarlanan, suwda köpüreýän goýy ýa-da tokga massa, önüm.
Ýüzi, boýny, gulaklary bilen sabyn köpürjigi bolup duran Hoşgeldi gülýän gözlerini çala delmirtdi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Ol sabyny köpürjedip, ýüzlerine döşlerine çalyşdyryp pugta ýuwundy. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)
Sabyn kesiji maşyn.
El ýüz ýuwulýan ysly sabyn.