saýgylamak saý‧gy‧la‧mak işlik

[sa:ýgylamak]

  1. Gamçy, çybyk we ş. m. zat bilen yzygiderli urmak.

    • Ol öz atyny gamçy bilen saýgylamaga başlady. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

    • Wolostnoý köplükden saýlanandan soň, ýyldam atyň gidişini haýal gördi-de ony yzly-yzyna saýgylap, guş bolup uçdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  2. Teýeneli söz aýtmak, kemçiligini ýüzüne basmak.

    • Näçe gyjyt berseň-de näçe saýgylasaň-da öňe bakan hereket etmän, gaýta arkan tesýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

    • Ony has degenekli, söz bilen saýgylasy geldi. (B. Kerbabaýew, Nebitdag)


Duş gelýän formalary
  • saýgylady
  • saýgylamaga
  • saýgylamagyň
  • saýgylamak
  • saýgylap
  • saýgylar
  • saýgylarlar
  • saýgylasa
  • saýgylasaň-da
  • saýgylasy
  • saýgylaýanam
  • saýgylaýar
  • saýgylaýardy
  • saýgylaýmagyndan