radio ra‧dio

  1. Ýörite stansiýalar arkaly sesleri we bellikleri elektromagnit tolkunynyň kömegi bilen aradaşlyga simsiz bermek hem-de kabul etmek usuly.

    • Radio bilen telegramyma ibermek.

  2. Şol usul bilen ses tutýan abzal.

    • Düşekleri gözel haly, Radiosy dutar çalýar. (Çary Aşyr, Poemalar)

    • Şu gün jaýymyza radio geçirdik.

  3. Şol usul bilen alnyp eşitdirilýän gepleşik.

    • Ýazly radio diňläp oturan ekeni. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)


Duş gelýän formalary
  • radio-da
  • radioda
  • radiodaky
  • radiodan
  • radiodanam
  • radiodyr
  • radiolary
  • radiolarynyň
  • radiomyzyň
  • radiony
  • radionyň
  • radiosy
  • radiosyn
  • radiosyna
  • radiosynda
  • radiosyndaky
  • radiosyndan
  • radiosyny
  • radiosynyň
  • radioň