pir pir

[pi:r]

  1. Könelişen söz, Dini söz Iň ýokary dini at.

    • Aman poşşy oňa musulmanlaryň pire işana ynanyşy ýaly ynanypdy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

    • Kimleri han etdi, kimleri gedaý, kimleri pir etdi, kimleri hudaý. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

  2. Gepleşik dili Bir hünäriň, käriň mukaddeslik bilen arkasyny tutujy ussady.

Duş gelýän formalary
  • pirde
  • pirden
  • pirdi
  • pirdigini
  • pirdir
  • pire
  • piri
  • piri-de
  • piridir
  • pirim
  • pirime
  • pirimi
  • pirimidir
  • pirimiz
  • pirimiziň
  • pirimiň
  • pirin
  • pirinden
  • pirine
  • pirini
  • piriniň
  • piriň
  • piriňe
  • piriňi
  • piriňiz
  • piriňizden
  • piriňize
  • piriňizi
  • pirler
  • pirlerden
  • pirlerdir
  • pirleri
  • pirlerini
  • pirleriniň
  • pirleriň
  • pirli
  • pirlidir
  • pirlige
  • pirsiň
Sözlük geziji