penalamak pe‧na‧la‧mak işlik

[pena:lamak]

  1. Gorag edinmek, görünmezlik üçin bir zadyň arkasyna dolanmak, pena edinmek.

    • Ol bir düýp gandymy özüne penalap, yşgalaňlap seretdi, emma oňa hiç zat görünmedi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Ol tut agaçlaryny penalap, daş-töwereginde bolup duran hereketleriň birini hem sypdyrman, gözden geçirmäge başlady. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

  2. Göçme manyda Arka tutmak, hossar bolmak, arka durmak.

    • Annadurdy murt rejaniň geň däldigini bilip, derrew bizi penelady. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)


Duş gelýän formalary
  • penalady
  • penalamaga
  • penalamak
  • penalamakda
  • penalamakçy
  • penalamaly
  • penalamasa
  • penalamasagam
  • penalamazlyk
  • penalamaýar
  • penalan
  • penalap
  • penalapdyr
  • penalapdyrlar
  • penalar
  • penalaryn
  • penalaryna
  • penalaýan
  • penalaýandyklaryny
  • penalaýardy