ownuk-uşak ow‧nuk-u‧şak

  1. Onçakly däl, uşak-düşek, maýda-çüýde.

    • Ilki ol Wepanyň ýaralaryny daňyşdyrdy soň özüniň ownuk-uşak ýaralaryny daňdy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

    • Öý üçin ownuk-uşak zat aldym. (G. Kulyýew, Köpetdagyň aňyrsynda)

  2. Ähmiýeti az bolan, bolgusyz, ähmiýetsiz.

    • Beýle ownak-uşak zatlaryň gürrüňini edip ýörenden, sapaklaryňyza gowrak taýýarlanyň! -- diýip, jogap berýär. («Tokmak» žurnaly)

    • Ownak-uşak kemçilikleri görkezmek bolar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)