owkalamak ow‧ka‧la‧mak işlik

  1. Bedeniň bir ýerini el bilen gysyşdyryp owmak, endamyň agyrýan ýerlerini basyşdyrmak, massaž etmek.

    • Çigrek degen ellerini olar çendan owkalaýardylar. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Owkalady hassaň elin, ýalkap dogan ýaly bolup. (Çary Aşyr, Poemalar)

  2. Bir zady gysyşdyryp owratmak, eliň aýasyna salyp mynjyratmak, külke etmek, hapasyny aýyrmak.

    • Kendir tužurkasynyň eteginde gatan laýyk owkalady. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  3. Eýini ýetirmek üçin çekişdirip ýumşatmak, eliň bilen owmak.


Duş gelýän formalary
  • owkalady
  • owkaladylar
  • owkalama
  • owkalama-da
  • owkalamaga
  • owkalamak
  • owkalamasy
  • owkalamasyna
  • owkalamasyny
  • owkalan
  • owkalanda
  • owkalap
  • owkalaryn
  • owkalasa
  • owkalaýan
  • owkalaýar
  • owkalaýardy
  • owkalaýardylar
  • owkalaýyn
  • owkalaň