oturyşmak o‧tu‧ryş‧mak işlik

  1. Ýuwaş-ýuwaşdan ýerleşikli oturmak, hemmäň oturmak.

    • Goçmyrat we başgalar geçip oturyşdylar. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  2. Oturyşlyk etmek, bilelikde oturmak, üýşmeleň etmek.

    • Ýelli kolhoz başlygy Pökgen bilen her gün diýen ýaly oturyşýardy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Kemine deň-duş bilen oturyşmagy, saz-söhbeti söýen, meýlishalar şahyrlaryň biridir. («Edebiýat»)


Duş gelýän formalary
  • oturyşam
  • oturyşan
  • oturyşanymyzda
  • oturyşarys
  • oturyşdy
  • oturyşdyk
  • oturyşdylar
  • oturyşdym
  • oturyşjagam
  • oturyşmaga
  • oturyşmagy
  • oturyşmak
  • oturyşyp
  • oturyşyň
  • oturyşýan
  • oturyşýardy