orunsyzlyk o‧run‧syz‧lyk at

  1. Orny ýokluk, ýersizlik.

  2. Ýerliksizlik, ähmiýetsizlik.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem orunsyzlyk - orunsyzlygy.