odur-budur o‧dur-bu‧dur

Aňry-bäri, ojuk-bujuk, ownuk-uşak.

  • Özi bilen getiren odur-budurlaryny hem alman, hasyr-husur eşegine mündi-de, oba garşy eňäýdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  • Ol odur-budur işe biraz güýmenip, eýwana çykanda, Jemal hem aňyrdan geldi. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)


Duş gelýän formalary
  • odur-budurlaryny