oburtmak o‧burt‧mak işlik

[o:burtmak]

Bir zadyň ýüzüni, içini gopartmak, oýdurmak, gazdyrmak.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -ýar goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem oburtmak - oburdýar, oburdar, oburdypdyr.