obalyk o‧ba‧lyk

[o:balyk]

  1. Oba bar bolan ýer, oturan oba ýa-da göçüp giden oba ýeri.

  2. Obanyň köp ýeri, birnäçe oba, giden oba.

    • Tilkijik ýola düşüp gidip barýarka, öňünden bir obalyk çykýar. («Türkmen halk ertekiler ýygyndysy»)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem obalyk - obalygy.


Duş gelýän formalary
  • obalygyna
  • obalygynda
  • obalykdan