neşe ne‧şe at

  1. seret tirýek

    • Niçeler köp çekdi neşe hem meňi, Gaýgyda gan eňräp, bolmady deňi. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

  2. Tirýek, çilim, meň we başga zatlar esasynda ýüze çykýan keýp, lezzet.

    • Wolostnoý bilen arçyn neşeleri bozulany üçin, gök çaýa ýaňadandan başladylar. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

neşe bilmek

Keýp bilmek.

  • Öňde-de bir sapançanyň boş gabynyň içine daş hem aňry bäri dykyp, biline guşanar eken, şony hem özüne neşe biler eken. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

neşesi ýetmek

Mazaly keýp ýetmek.

neşesini uçurmak

Keýpini bozmak, keýpini gaçyrmak, gynandyrmak.

  • Başyňa döneýin neme jan, sen meni gorkuzyp, neşämi uçurdyň. («Tokmak» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • neşeden
  • neşedir
  • neşeler
  • neşelerden
  • neşelere
  • neşeleri
  • neşeleriň
  • neşeli
  • neşesi
  • neşesine
  • neşesini
  • neşesiniň
  • neşesiz
  • neşesizlik
  • neşesizlikden
  • neşä
  • neşäm
  • neşäni
  • neşäniň
  • neşäň