nadan na‧dan

[na:da:n]

  1. Medeniýetden yza galan, düşünjesi az bolan.

    • Bir nadan ogul zerarly agyr günäniň astynda galdym. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  2. Sowatsyz, bilimsiz, okuwsyz.

    • Nadan bolduk, horladylar kän bizi. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)

    • Habarçyny bolsa sungatdan başy çykmaýan nadana öwürdi. («Tokmak» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • nadana
  • nadanam
  • nadandan
  • nadandy
  • nadandygyny
  • nadandygyňa
  • nadandyr
  • nadanlar
  • nadanlara
  • nadanlary
  • nadanlaryna
  • nadanlaryň
  • nadanlyga
  • nadanlygy
  • nadanlygyndan
  • nadanlygyny
  • nadanlygynyň
  • nadanlygyň
  • nadanlyk
  • nadanlykda
  • nadanlykdan
  • nadanlykdyr
  • nadany
  • nadanyň