naçarlanmak na‧çar‧lan‧mak işlik

[na:ça:rlanmak]

Özüňi naçar, çäresiz halda duýmak, naçarlyk etmek, ejizlenmeklik, erksizlenmek.

  • Naçarlanyp oturmak.


Duş gelýän formalary
  • naçarlanyp