mesgen mes‧gen at

  1. Öý-öwzar, jaý, mekan.

  2. Bir zadyň köp bolýan ýeri, ýaşaýan ýeri.

    • Gowşut han şol Bendini tutan wagtynda, bu ýeriň üsti ok atsaň geçmeýän tokaýlyk bolup, ýyrtyjy haýwanlaryň mesgenidi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

mesgen tutmak

seret mekan


Duş gelýän formalary
  • mesgende
  • mesgendigi
  • mesgene
  • mesgeni
  • mesgenidi
  • mesgenim
  • mesgenime
  • mesgenimiz
  • mesgenin
  • mesgeninde
  • mesgeninden
  • mesgenine
  • mesgenini
  • mesgeniniň
  • mesgeniň
  • mesgeniňiz
  • mesgenler
  • mesgenler-de
  • mesgenlerde
  • mesgenleri
  • mesgenlerinde
  • mesgenlerine
  • mesgenleriniň
  • mesgenleriň
  • mesgenli
  • mesgensiz