[merhu:m]
Aradan çykan, ölen (adam).
Tabydyň yzy bilen merhumyň maşgala agzalary barýarlar. («Pioner» žurnaly)
Merhum Ýazyjy Hajy Ismaýylowyň powestleri boýunça geçiren çekişmämiz has gyzykly boldy. («Mydam taýýar» gazeti)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.