meşgul meş‧gul

[meşgu:l]

Bir iş bilen güýmenýän, bir zada wagt sarp edýän, gümra (adam).

  • Sähet daň bilen turup, öz adamlary bilen ýola düşmek üçin azyk-suwluklaryny düýelere ýükleşdirmek işi bilen meşguldy. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  • Men ýazyjylyk işi bilen meşguldyryn. («Tokmak» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • meşguldy
  • meşguldygy
  • meşguldygyny
  • meşguldylar
  • meşguldym
  • meşguldyr
  • meşguldyrlar
  • meşgullygy
  • meşgullyk
  • meşgullylygy
  • meşgullylygynyň
  • meşgullylygyň
  • meşgullylyk