[mahru:m]
Bir zada erki, ygtyýary, hukugy bolmadyk.
Bir zada bolan erk-ygtyýaryň alynmak, kesilmek, ygtyýaryňy elden gidermek.
Aýsoltan adatdaky ýaly enesi bilen şirin-şirin sözleşmekden hem mahrum boldy. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)
Bir zada bolan erk-ygtyýaryny almak, hukugyny kesmek.
Köne döwür sizi dünýäniň ähli eşretinden mahrum edipdir. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)