kembaha kem‧ba‧ha

  1. Bahasy ýeterlik däl.

    • Maly kembaha satmak.

  2. Sowuk-sala, göwnüýetmezçilik bilen, äsgermän.

    • Kolhoz başlygyna hiç wagtda kembaha garalmady. («Kolhoz günleri»)

    • Işe kembaha garamak bolmaz.


Duş gelýän formalary
  • kembahalyk