kaklamak kak‧la‧mak işlik

  1. Ýukajyk edip dilmek, kakatmak üçin dilmek, kesmek (et barada).

    • Ol şaralyk et kesişdirip kaklap otyrdy. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

  2. Göçme manyda Ýok etmek, öldürmek.


Duş gelýän formalary
  • kakladylar
  • kaklamaga
  • kaklan
  • kaklandy
  • kaklap
  • kaklapdyr
  • kaklapdyrlar
  • kaklar
  • kaklarda
  • kaklardan
  • kaklary
  • kaklaryna
  • kaklaryny
  • kaklarys
  • kaklaýardylar
  • kaklaň