könelmek kö‧nel‧mek işlik

[kö:nelmek]

  1. Köne bolmak, geýlip sary gitmek, täzeligini ýitirmek, köp ulanylyp sary gitmek.

    • Aýakgabym könelipdir.

  2. Üstünden wagt geçmek, ýatdan çykmak.

    • Könelen gürrüň.

    • Onuň ýarasy könelipdir.


Duş gelýän formalary
  • köneldi
  • köneldigiçe
  • könelen
  • könelende
  • könelenden
  • könelendenmi
  • könelendigi
  • köneleni
  • könelenini
  • köneler
  • könelere
  • köneleri
  • könelerinden
  • könelerini
  • könelip
  • könelipdi
  • könelipdir
  • könelme
  • könelmedik
  • könelmegi
  • könelmeginden
  • könelmegine
  • könelmegini
  • könelmeginiň
  • könelmegiň
  • könelmek
  • könelmekden
  • könelmekdir
  • könelmekleri
  • könelmeklik
  • könelmeler
  • könelmelere
  • könelmeleri
  • könelmelerine
  • könelmelerini
  • könelmeleriň
  • könelmesi
  • könelmesini
  • könelmesiniň
  • könelmez
  • könelmeýän
  • könelmeýär
  • könelmäge
  • könelmän
  • könelmäni
  • könelmäniň
  • könelse-de
  • könelýän
  • könelýändigini
  • könelýänçä
  • könelýär
  • könelýärler